Openluchtdienst.
Voor de tiende keer al weer.
Het zal extra feestelijk zijn.
Er zullen wel veel mensen komen.
Drieduizend stoelen.
Maar zal dat genoeg zijn?
Op tijd vertrekken.
Dan ben je zeker van een plaatsje.
Maar het is raar.
Andere jaren kwam je heel veel mensen tegen.
Liep op andere zondagen iedereen naar zijn eigen kerk, met de openluchtdienst gaan ze allemaal dezelfde kant op.
Maar nu is er niemand.
De stoelen staan klaar.
Het podium ook.
De datum klopt.
Maar er is niemand gekomen.
Stel je voor zeg.
Dat zou wat zijn.
Wat zou je doen?
Ik denk maar weer naar huis.
Tenminste, dat ik zou ik waarschijnlijk doen.
Ik las over een priester.
Iedere zondag was hij de enige die de kerk bezocht.
En toch hield hij een kerkdienst met alles er op en er aan.
Hij werd er om uitgelachen.
”Man, er is niemand, wat doe je daar nog?”
Weet je wat hij zei?
”Tijdens de kerkdienst ben ik niet alleen.
Ik ben in gezelschap van de Vader, de Zoon en de Heilige Geest en alle engelen die zijn troon omringen.
Hoe kan je dan zeggen dat er niemand is?
Iedereen die er bij komt, zal de vreugde alleen maar groter maken”.
Ik weet niet hoeveel mensen dit jaar naar de openluchtdienst zullen gaan.
Wie weet wel drieduizend of misschien nog wel meer.
Maar al zou ik de enige zijn, het zal de moeite waard zijn.
Want God zal er zijn als Vader, Zoon en Geest.
En natuurlijk wordt het alleen maar mooier en feestelijker met ieder mens die daar toch graag bij wil zijn.
Atze Buursema,
Voorganger GKv de Burcht
en Kerk aan het Plein